Materiał siewny – dobór odmian

Zabiegi insektycydowe powinniśmy zacząć już od jesieni. Presja szkodników w rzepaku z roku na rok rośnie. Czynniki, które spotęgowały tę kwestię to brak zapraw insektycydowych i ograniczony do nich dostęp, ale także wprowadzenie bardzo dużych uproszczeń w uprawie jak siew bezpośredni, siew bez orki, pozostawianie resztek pożniwnych, w których często rozwijają się szkodniki rzepaku, wprowadzanie roślin poplonowych, z których szkodniki migrują do rzepaku. Biorąc pod uwagę te czynniki powinniśmy nastawić się na wykonanie jesienią zabiegów insektycydowych, niezależnie od tego czy zaprawy insektycydowe były stosowane. Główne szkodniki, które występują w rzepaku jesienią to:

• śmietka kapuściana,
• pchełka rzepakowa,
• gnatarz rzepakowiec,
• mszyce,
• tantniś krzyżowiaczek.

Dwa pierwsze szkodniki możemy zwalczać za pomocą zaprawy insektycydowej. Pozostałe to odmiany późno nalatujące i wymagają zabiegów fungicydowych.

Jak skutecznie chronić rzepak?

Konieczne jest wykonywanie zabiegów nalistnych. Do tych zabiegów powinniśmy stosować substancje działające bardzo szybko, interwencyjnie, aby zwalczyć już obecne szkodniki w połączeniu z substancjami działającymi długotrwale, chroniącymi przed późniejszymi nalotami.

Preparat DELMETROS 100 SC zawierający delmetrynę wyróżnia się bardzo szybkim, ale krótkim działaniem. Dłuższym czasem działania charakteryzuje się preparat Los Ovados 200 SE zawierający acetamipryd.

Zwalczając szkodniki jesienią powinniśmy pamiętać o tym jaką formę najłatwiej będzie nam zwalczyć. Śmietkę najłatwiej kontrolować w postaci muchówki. Dużo trudniej zwalczyć larwy ogryzające korzenie. Z dorosłą postacią śmietki dobrze poradzi sobie rozwiązanie oparte o preparat  Los Ovados 200 SE oraz DELMETROS 100 SC. Szkodliwość śmietki to obniżenie masy korzeniowej, mszyce, gnatarze oraz tentnisie obniżają masę liści. Tak osłabione rośliny są bardziej podatne na wchodzące później choroby grzybowe. Zapobieganie takiej sytuacji to kolejny powód dla którego warto sięgnąć po Los Ovados oraz DELMETROS.

Ochrona rzepaku ozimego na wiosnę.

Szkodników lubiących rzepak jest naprawdę dużo, należą tutaj między innymi:

• chowacz łodygowy,
• słodyszek rzepakowy,
• chowacz podobnik,
• pryszczarek kapustnik.

W skutecznym zwalczaniu szkodników wiosną mamy kilka opcji do wyboru. Wśród preparatów dłużej działających wyróżniamy Los Ovados 200 SE, APIS 200 SE, Aceptir 200 SE. Preparaty do bardzo szybkiego zwalczania szkodników to KORON 100 SC i DELMETROS 100 SC. W ofercie znajdziecie również zestaw składający się z DELMETROSA i Los Ovadosa. Ten zestaw zabezpiecza rzepak przed już obecnymi szkodnikami i tymi, które będą nalatywały w następnych kilku a nawet kilkunastu dniach po wykonaniu zabiegu.

Prawidłowa ochrona rzepaku umożliwia zebranie bardzo wysokiego plonu.

Wiosenna ochrona regulacyjna powinna się skupić na trzech elementach:

• Regeneracja systemu korzeniowego po zimie – pobudzenie do wzrostu cienkich korzeni włośnicowych, dzięki którym rzepak całą wiosnę pobiera wodę i składniki odżywcze. Im silniejszy i lepiej penetrujący glebę korzeń, tym roślina odporniejsza na ewentualną suszę.
• Regulacja pokroju rzepaku – wiosną zależy nam głównie na ograniczeniu dominacji pędu głównego i wytworzeniu jak największej liczby pędów bocznych. Ma to istotne znaczenie ponieważ rzepak plonuje głównie łuszczynami na pędach bocznych. Im więcej łuszczyn zawiązanych na pędach bocznych tym wyższy potencjał rzepaku. Najbardziej wydajny jest krzaczasty pokrój rzepaku. Właściwa regulacja to zatem ograniczenie pędu głównego, większa ilość pędów bocznych, bardziej równomierny proces kwitnienia, łatwiejszy i tańszy zbiór.
• Ochrona fungicydowa – w pierwszych zabiegach wiosennych kontynuujemy ochronę przed suchą zgnilizną kapustnych. Po przecięciu pędu głównego prezentowanej na filmie rośliny widzimy, że jest on naprawdę zdrowy, zielony i bez objawów chorób grzybowych, a zastosowana ochrona dała dobry efekt.

Jakich rozwiązań najlepiej użyć?

Za rozwój systemu korzeniowego odpowiedzialny jest chlorek mepikwatu. Polecamy preparat MEPIK 300 SL. W zależności od tego jak wygląda nasza plantacja i jak szybkie jest tempo wzrostu roślin, powinniśmy dobrać odpowiedni komponent. Jeżeli mamy rzepaki silnie rosnące, mieszańcowe z bardzo silnym wigorem, wcześnie siane i na zasobnych stanowiskach powinniśmy sięgnąć po metkonazol, czyli preparat X-MET 100 SL.  W przypadku rzepaków o nieco mniejszej biomasie, ale wymagających silnej regulacji i ochrony fungicydowej możemy sięgnąć po partnera do MEPIKu z zawartością tebukonazolu, czyli takie preparaty jak BUKAT 500 SC czy AMBROSSIO 500 SC. Jeżeli natomiast hodujemy rzepak odmian karłowych, półkarłowych późno sianych o niskiej biomasie, nie wymaga on silnej regulacji. Konieczna jest natomiast bardzo silna ochrona fungicydowa na wiosnę. Najlepiej sprawdzi się tutaj kombinacja preparatów oparta o MEPIK 300 SL w połączeniu z Dafne 250 EC zawierającym difenokonazol lub Porterem 250 EC.

Jeżeli chcemy zbierać wysokie, wręcz rekordowe plony, powinniśmy zastosować właściwe preparaty regulująco-ochronne. Wczesną wiosną dobrze jest sięgnąć po MEPIK 300 SL jako bazę i dobrać do niego odpowiedni triazol w postaci preparatu MEPIK 300 SL, BUKAT 500 SC, AMBROSSIO 500 SC lub Dafne 250 EC.

Pierwsze zabiegi fungicydowe stosujemy wczesną wiosną. Zabiegi ochronne należy stosować w kolejnych fazach wzrostu. Zabieg w fazie opadania płatków, czyli ochrona w okresie kwitnienia skupia się na ochronie przed zgnilizną twardzikową rzepaku. Jest to jedna z najgroźniejszych chorób, która atakuje przez bardzo długi okres czasu. Konieczny jest wybór bardzo silnego i skutecznego rozwiązania. Godny polecenia jest preparat KIER 450 SC, który opiera się na dwóch triazolach w dużej ilości, bo aż po 125 g tebukonazolu i difenokonazolu oraz dodatkowo zawiera azoksystrobinę w ilości 200 g. Rzepak należy do roślin o wysokiej biomasie, szybko przetwarzających substancje, dlatego zastosowanie preparatu opartego na dużej ilości aż trzech substancji aktywnych da silną i długotrwałą ochronę fungicydową. Te zabiegi mogą być wykonywane już w fazie żółtego pąka lub w pierwszej fazie kwitnienia, kiedy opadają z pędu głównego pierwsze płatki. Od rozpoczęcia kwitnienia do żniw mija od 2,5 do 3 miesięcy. W tym czasie należy kontynuować zabiegi ochronne. Przy drugim zabiegu najlepiej sięgnąć po preparat AsPik R 250 EC oparty na dwóch substancjach czynnych tebukonazolu i protiokonazolu. Jeżeli w okresie kwitnienia wykonamy 2 zabiegi z wykorzystanie preparatów KIER 450 SC i AsPik 250 EC z całą pewnością uzyskamy bardzo wysoką ochronę i w konsekwencji rekordowe plony, nawet na poziomie powyżej 6 t.