Wiosenne wyzwania – ochrona fungicydowa i regulacja rzepaku ozimego
Podtopienia i stres roślin
Na wskutek ulewnych deszczów i powodzi na południu kraju doszło do licznych podtopień pól uprawnych. W przypadku tego rodzaju podtopień plantacje rzepaku nadawały się w wielu miejscach do likwidacji. Nadmiar wody utrudniał również wjazd na pole, w celu wykonywania zabiegów ochrony chemicznej przed agrofagami.
Choroby grzybowe rzepaku ozimego
Wysoka wilgotność powietrza przyczyniła się także do rozwoju mączniaka prawdziwego, czerni krzyżowych i suchej zgnilizny rzepaku. Najgroźniejsze choroby rzepaku nie miały dużo czasu do rozwoju na plantacjach ze względu na szybkie pojawienie się niższych temperatur, natomiast nie oznacza to, iż wiosną tych patogenów nie będzie. Szkodniki w rzepaku ozimym Lokalnie duża ilość wody blokowała prawidłowy rozwój systemu korzeniowego. Jednocześnie występowało silne porażenie różnymi szkodnikami, co przełoży się na stan plantacji wiosną. Największym jesiennym zagrożeniem dla rzepaku okazała się śmietka. Jej larwy żerują na korzeniach, ogryzają i uszkadzają je, przez co rośliny stają się osłabione, gorzej zimują, częściej przemarzają, a w wiosenny etap wegetacji wchodzą w gorszej kondycji. W wielu miejscach w kraju stwierdzono uszkodzenia spowodowane gryzoniami polnymi, które dotkliwie potrafiły uszkadzać rośliny rzepaku, tym samym zmniejszając obsadę roślin na polu.Ochrona rzepaku wiosną
Rzepak to roślina wymagająca szczególnej uwagi, dlatego kluczowym elementem w jej uprawie powinien być stały monitoring plantacji. Pierwsze lustracje powinniśmy przeprowadzić jeszcze jesienią przed wejściem rzepaku w stan przezimowania. To właśnie forma, w jakiej rzepak kończył rozwój jesienny będzie podstawą do planowania ochrony wiosennej.Wiosenna lustracja rzepaku
Wiosną, gdy temperatura powietrza osiąga 5–6°C, a gleba zaczyna rozmarzać, konieczna jest szczegółowa ocena stanu przezimowania plantacji rzepaku. Często zdarza się, że rośliny wyglądające na zdrowe wkrótce masowo zamierają. Przyczyną może być uszkodzenie podziemnych części, takie jak oderwanie korzenia lub przemrożenie szyjki korzeniowej. Innym problemem jest przemarznięcie stożka wzrostu, mimo że liście roślin pozostają żywe. W takich przypadkach plantacja może się zregenerować dzięki pędom bocznym, pod warunkiem że i one nie zostały zniszczone przez mróz. Najbardziej sprzyjająca sytuacja występuje, gdy po łagodnej zimie w kwietniu rośliny są wolne od uszkodzeń mrozowych. Niemniej nawet wtedy należy zachować czujność wobec patogenów, które mogły się rozwijać na liściach już jesienią. Jednym z największych zagrożeń jest sucha zgnilizna kapustnych. Objawów należy wypatrywać już od wczesnych etapów wiosennej wegetacji.
Zabieg T1 w rzepaku – kluczowy element ochrony
Wiosna to czas kiedy rozwój rzepaku nabiera ogromnego tempa. Aby w pełni uwolnić potencjał tej uprawy, należy zapewnić mu optymalne warunki, dostosowane do potrzeba naszej plantacji. Aby skutecznie wspomóc rośliny, konieczne jest dobranie odpowiednich substancji aktywnych, które z jednej strony stymulują rozwój pędów bocznych i systemu korzeniowego, a z drugiej zapewniają regulację pokroju oraz ochronę fungicydową.
Mepik 300 SL – solidna baza pierwszego zabiegu
Mepik 300 SL, zawierający chlorek mepikwatu, stanowi fundament pierwszego wiosennego zabiegu. Preparat pozytywnie wpływa na rozwój korzeni, co jest szczególnie istotne na glebach żyznych, stanowiskach o wczesnym siewie lub tam, gdzie system korzeniowy nie rozwijał się prawidłowo. W takich warunkach konieczna jest mocniejsza regulacja pokroju. Optymalne rozwiązania zależą od stanu plantacji.
Dla intensywnej regulacji i ochrony:
- Mepik 300 SL – 0,5 l/ha,
- X-Met 100 SL – 0,3 l/ha (triazol o silnym działaniu skracającym),
- Porter 250 EC – 0,4 l/ha (silna ochrona na suchą zgniliznę kapustnych).
Dla łagodniejszej regulacji i ochrony:
- Mepik 300 SL – 0,5 l/ha,
- Ambrossio 500 SC – 0,4–0,5 l/ha.
Dla wzmocnienia systemu korzeniowego i intensywnej ochrony fungicydowej:
- Mepik 300 SL – 0,5 l/ha,
- Porter 250 EC – 0,4–0,5 l/ha (silna ochrona na suchą zgniliznę kapustnych).
Zabiegi z użyciem Mepik 300 SL należy wykonywać od fazy wydłużania pędu głównego do fazy widocznych 5 międzywęźli (BBCH 30–35). Preparat działa już w temperaturach 5–6°C, co pozwala na wczesną interwencję.
INNVIGO – przewaga dzięki elastyczności
INNVIGO oferuje szeroką gamę produktów, które umożliwiają precyzyjne dobranie rozwiązań do potrzeb konkretnej plantacji. Kluczowe wiosenne preparaty to:
- Tebukonazol (Ambrossio 500 SC) – doskonały wybór przy umiarkowanej ochronie fungicydowej.
- Difenokonazol (Porter 250 EC) – niezastąpiony w walce z suchą zgnilizną kapustnych (Leptosphaeria maculans i L. biglobosa).
- Metkonazol (X-Met 100 SL) – triazol o silnym działaniu skracającym.
- Chlorek mepikwatu (Mepik 300 SL) – regulator wzrostu, który wzmacnia system korzeniowy i stymuluje rozwój pędów bocznych.
- skuteczną regulację pokroju,
- ochronę fungicydową dopasowaną do poziomu zagrożenia,
- stymulację zakorzenienia i pędów bocznych.
