Regulacja pokroju zbóż staje się coraz popularniejsza. Ogranicza wyleganie roślin. Co roku w naszym kraju wylega około 10% zbóż. W skrajnych latach nawet około 40%. Wyróżniamy 2 rodzaje wylegania, łodygowe oraz korzeniowe. Wyleganie łodygowe pojawia się na skutek działania silnego wiatru oraz krótkich i intensywnych deszczy. Z wyleganie korzeniowym możemy spotkać się, gdy opady deszczu są długotrwałe. Inne czynniki posiadające wpływ na wyleganie to intensywne nawożenie azotem, podatność odmianowa, błędy uprawowe i choroby podstawy źdźbła. Regulatory wzrostu, czyli retardanty dzielimy ze względu na mechanizm działania.
Pierwsza grupa to inhibitory giberelin. Substancje czynne, które przerywają na różnych etapach syntezę fitohormonu gibereliny, który jest odpowiedzialny za wzrost elongacyjny rośliny. Zaliczamy tutaj chlorek chloromekwatu, chlorek mepikwatu, trineksapak etylu, proheksadion wapnia, fungicydy z grupy triazoli oraz sulfonylomoczniki. Do drugiej grupy zaliczamy etefon, fitohormon odpowiedzialny za dojrzewanie roślin i starzenie się komórek. Retardanty wpływają na skrócenie międzywęźli i dokłosia, pogrubienie i wzmocnienie źdźbła oraz rozwój systemy korzeniowego. Do pierwszego zabiegu wykonywanego w fazie pierwszego kolanka polecamy produkty z grupy inhibitorów giberelin, MEPIK 300 SL, REGULLO 500 EC i Asystent+. Dzięki nim wzmocnimy system korzeniowy rośliny, uzyskamy skrócenie międzywęźli i pogrubienie kłosa. Drugim, dobrym terminem do wykonania zabiegu regulatorami wzrostu jest faz liścia podflagowego lub flagowego. Stosujemy wtedy etefon w połączeniu z produktem Asystent+.
